- μονόβιος
- μονό-βιος, allein lebend
Wörterbuch altgriechisch-deutsch . 2010.
μονόβιος
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
μονόβιος — ο και η (Μ μονόθιος) αυτός που ζει μοναχικό βίο, ο μονήρης νεοελλ. (για τα ζώα) αυτός που ζει κατά μόνας ή κατά ζεύγη. [ΕΤΥΜΟΛ. < μον(ο) * + βίος] … Dictionary of Greek
βίος — ο και βιος, το (AM βίος, ο) 1. η ανθρώπινη ζωή 2. ο τρόπος που ζει κανείς («αμέριμνος βίος», «ταλαίπωρος βίος») 3. ο χρόνος, η διάρκεια της ζωής 4. η εξιστόρηση της ζωής κάποιου, η βιογραφία 5. τα αγαθά, τα υπάρχοντα 6. ο πλούτος νεοελλ. 1. η… … Dictionary of Greek
μον(ο)- — (ΑΜ μον[ο] , Α ιων. μουν[ο] ) α συνθετικό πολλών λ. τής Ελληνικής που ανάγεται στο επίθετο μόνος* (ιων. μοῡνος) και έχει την έννοια ότι αυτό που δηλώνει το β συνθετικό: α) είναι ένα και μοναδικό ή έχει απομείνει μόνο ένα (μονοσύλλαβος,… … Dictionary of Greek
